Büyük ziyaret Üniversite Hazırlık Ortaokulu Bugün birkaç İngilizce dersi izleme zevkine sahip olduğum Bronx’ta. Üniversite Hazırlık’a ilk ziyaretimdi ve notlarım kültürü olumlu, sıcak ve iyimser gibi kelimelerle defalarca anlatıyor. Aynı zamanda öğretim titiz ve etkiliydi.
(Örneğin bu, bir okulda her zaman çok iyi bir işarettir):
İnternette, Üniversite Hazırlık öğrencileri çok çalıştılar, dikkatliydiler, çok şey öğrendiler, işleriyle gurur duydular ve çok ama çok mutlu görünüyorlardı.
ED Andrea D’Amato, Müdür David Patterson ve tüm personele teşekkür ederiz.
öyle olduğunu söyledi Spencer DavisBenim için pastayı alan sınıf.
Spencer’ın bilgi ve kesinlik taahhüdüne ek olarak – öğrencileri her zaman akranlarının düşüncelerini geliştirmeye itiyordu – özellikle beklentileri belirlediği veya hesap verebilirliği tesis ettiği anlarda kullandığı küçük aidiyet ifadeleri beni çok etkiledi.
Örneğin:
Yön vermek. Sadece “Kalemler aşağıda” değil, “Kalemler aşağıda, çocuklar,” sıcak bir gülümseme ve bir gülümsemeyle – ama çocuklar derken devamını getirmek için net bir şekilde tarayın.
Veya Soğuk Arama: “Anormallik nedir? Al onu Issa!” Bu küçük şakacı “götür onu” ifadesi, onu eğlenceli ve eğlenceli gösteriyordu. Ve Soğuk Çağrılı olmak bir onur gibi.
Bir öğrenci takılıp cevap veremediğinde: Şarkı söylemek: bunu pay-ay-per’dan okuyabilirsiniz.
Başka bir soğuk çağrı: “Gözüm kapalı birini seçeceğim çünkü bunu hepinizin yapabileceğini biliyorum.”
Veya bu Dön ve Konuş: Yanınızdaki en iyi arkadaşınıza dönün ve otuz saniye boyunca tartışın. [Beeping of the stop watch] Gitmek!
Her seferinde böyle küçük ifadeler kullanmıyordu… sadece bazen… ve abartılı, şarkı söyleyen ve çok tatlı değildi. Sesini oldukça modüle etti. Öğrencilerinin her soru hakkında düşünmelerini sağlamak için kitaptaki her işareti kullanırken bile, öğrencilerinin bağlantılı ve umursadıklarını hissetmelerini sağlamak için sürekli olarak küçük ifadeler kullandı.
Ardından, dinlemeyi sosyalleştirmek ve öğrencilerin akranlarının yorumlarına değer verdiklerini göstermelerini sağlamak için sürekli olarak Soğuk Çağrılar kullanıldı: “Lütfen X’in yorumunu temel alın” veya “Y’nin ‘doğrusal olmayan anlatı’ tanımını kim daha da geliştirebilir?”
Bu küçük hatırlatmalar: Seni önemsiyorum. Burada önemlisin. Tam da verimli ve üretken bir öğrenme ortamı sağlamaya çalıştığı sırada birdenbire gözüme çarptı. Her ikisi de önemseme eylemleridir ve sinerji içinde daha iyi çalışırlar… her biri daha etkiliydi çünkü ikisini aynı anda yapıyordu. Küçük aidiyet ifadeleri daha iyiydi çünkü öğrencilerin öğrenmesini ve başarısını çok net bir şekilde ciddiye alıyordu. Öğrencileri bir cevapla daha ileri gitmeye zorladığında, sıcak ve iyimser tonu nedeniyle destekleyici geldi.
İşte Spencer, öğrencileriyle Wonder kitabını okuyor (ve seviyor).
Kaynak : https://teachlikeachampion.org/blog/little-tiny-belonging-phrases-a-highlight-from-my-visit-to-university-prep/