2022 yazının sonlarına doğru yakın zamanda yayınlanan bir makaleye atıfta bulunarak, Chester Finn standartlara dayalı reform için bir son mu yoksa yeni bir başlangıç mı gördüğümüzü merak ettik. Standartlara dayalı reformun arkasındaki teorize edilmiş mekanizma, üç temel alanda uyum sağlanmasıdır: akademik standartlar, müfredat ve öğrenci değerlendirmeleri, öğrenci başarısını artıracaktır. Hesap verebilirlik politikası çağının ayırt edici özelliği, standartlara dayalı reform, değerlendirme ve materyalleri birbirine bağlarken, standartların ve müfredat materyallerinin benimsenmesinin çerçevelenmesi ve uygulanmasında liderliğin rolüne, müfredatın öğretimi organize etme ve sıralamadaki rolüne veya standartlara dayalı öğretimi yürürlüğe koymak için bilgiye ve desteğe erişimin sağlanmasında mesleki gelişimin rolü. Standartlara dayalı birçok reform, okulların eşit derecede değişime hazır olduğunu ve bu değişimin başarıldığı takdirde anlamlı olacağını varsayar. Standartlara dayalı reformların uygulanmasıyla geçen 30 yıldan elde edilen kazanımlar cansızdı. Birçoğu, standartlara dayalı reformun yalnızca başarısız bir deney değil, aynı zamanda başarısız olacağını tahmin edebileceğimiz bir deney olup olmadığını merak ediyor.
Peter Greene Ortak Çekirdek Eyalet Standartlarının “kendi hırslı eski halinin parçalanmış bir gölgesi” olduğunu savunuyor çünkü “Yukarıdan dikte edilen ve işi yapan eğitim profesyonellerine (ve özellikle bu profesyonellere danışmadan) itilen yukarıdan aşağıya eğitim reformu. içgörüleri veya uzmanlıkları için) başarısızlığın reçetesidir…”
Reform için altyapısal bir yaklaşım, değişikliği, reformu veya iyileştirme çabalarını destekleyen öğretim sütunlarını dikkate alır. Müfredat, reform önceliklerini yansıtacak şekilde değiştirilebilir veya değiştirilebilir, mesleki gelişim formatı ve odağı değiştirebilir veya değiştirebilir ve liderlik, değişiklikleri çerçevelendirebilir, kaynakları yönlendirebilir ve eğitimdeki değişikliği motive edebilir. Bu üç sütun arasındaki uyum ve tutarlılık, iyileştirme çabalarını sürdürmedeki istikrarlarının merkezinde yer alır. Bu sütunlar, sağlam ve uyumlu olduklarında, okulların öğretim reformu çabalarına yanıt vermesini, uyum sağlamasını ve uyum sağlamasını destekler. Tersine, sütunlar arasındaki zayıflıklar veya uyumsuzluklar ilerlemeyi engelleyebilir.
İyileştirmeye altyapısal bir yaklaşım, değişikliklerin zorunlu kılınabileceğini kabul eder, ancak bir iyileştirme çabasının derinliğine veya başarısına, iyileştirme girişimiyle ilişkili altyapının uyumu, tutarlılığı ve gücü aracılık eder. Yani, altyapısal bir yaklaşım, değişim koşullarına dikkat eder. Altyapı, yerel ve değişen bağlamlara, rollere ve sorumluluklara yanıt vererek, değişimi dinamik şekillerde canlandırabilir.
Sistemik reforma benzer şekilde, altyapı kavramı, eğitim örgütlerinin çok yönlü ve çok boyutlu doğasını kabul etmek için sistem teorisinden yararlanır. Yine de altyapı yaklaşımı, okul düzeyinde, herhangi bir öğretim değişikliğinin uygulanmasının bu sütunların hizalanmasını ve tutarlılığını gerektirdiğini kabul eder. Entegrasyonları için güçlü bir liderlik olmadan bir dolapta kutularda durabilen yeni malzemeleri teslim etmek yeterli değildir. Bu araçları bağlam içinde kullanarak öğrenmek, bütünleştirmek ve yenilik yapmak için yüksek kaliteli fırsatlar sağlamadan, öğretmenlere yeni araçları kullanmaları için baskı yapmak yeterli değildir. Loveless’ın (2021) yazdığı gibi “Tutarlı, iyi koordine edilmiş bir sistem yanılsaması, öğretmenlerin öğretimi öğrencilerine hizmet edecek şekilde uyarlamadaki esnekliği pahasına kazanılır.” Öğretim programlarını ve desteklerini sürekli geliştirirken, öğretmenlerin uzmanlıklarına ve varlıklarına değer vermeye devam etmeyi teşvik ediyoruz.
Bir okulun öğretimsel iyileştirme altyapısı, daha büyük sistem genelinde hesap verebilirliği ve stratejik öncelikleri yöneten yapılara ek olarak, bir okul içindeki değişim mekanizmalarını dikkate almak için sistemik reform ilkelerinin ötesine geçer. Altyapının, insanların yerel durum/bağlam ile yeni reform fikri arasındaki mesafeyi yansıtmasına, yanıt vermesine ve/veya arabuluculuk yapmasına izin veren eğitim organizasyonları içindeki iç sistemleri temsil ettiğini iddia ediyoruz. Standartlara dayalı reformlar söz konusu olduğunda, standartlaştırılmış içerik ve değerlendirme, değişimi veya gelişmeyi desteklemek için bir okulun mevcut altyapısının üzerine yerleştirilebilir ve altyapı zayıfsa veya yanlış hizalanmışsa, değişiklik gerçekleştirilemez. Standartlar titizliği, tutarlılığı ve ortak odağı teşvik etme potansiyeline sahip olabilir, ancak müfredat, mesleki gelişim ve liderlik bunları yürürlüğe koymak için uyum sağlamadıkça bunu yapamaz.
Kaynak : https://www.shankerinstitute.org/blog/infrastructure-matters